Εισαγωγή

Εισαγωγή

Στις 20 Νοεμβρίου 1999, σε ηλικία 55 ετών, έτρεξα τον πρώτο μου μαραθώνιο σε 3 ώρες, 56 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα. Ο διευθυντής μου είπε ότι ήταν καλό, αλλά σύντομα έμαθα ότι θα έπρεπε να μειώσω τον χρόνο μου κατά 21 λεπτά για να προκριθώ στον μαραθώνιο της Βοστώνης. Όπως πολλοί άνθρωποι, ήξερα ότι υπάρχει ένας διάσημος μαραθώνιος στη Βοστώνη. Αλλά δεν ήξερα ότι ο λόγος για τον οποίο είναι ο πιο διάσημος μαραθώνιος είναι επειδή πρέπει να «προκριθείς» για να συμμετάσχεις. Όσοι ήταν στην ηλικιακή μου κατηγορία έπρεπε να τρέξουν σε λιγότερο από 3 ώρες και 35 λεπτά. Με την πάροδο των μηνών, οι χρόνοι μου βελτιώθηκαν και τελικά προκρίθηκα στον έκτο μαραθώνιο μου. Την επόμενη εβδομάδα έκανα αίτηση για τη Βοστώνη.

Η σύζυγός μου, η Char, και εγώ πήγαμε στη Βοστώνη το Σαββατοκύριακο της 15ης Απριλίου 2001, σε μια πτήση σχεδόν γεμάτη με μαραθωνοδρόμους που φορούσαν μπλουζάκια από διάφορους αγώνες. Ήμασταν ενθουσιασμένοι ακόμα και πριν φτάσουμε στη Βοστώνη. Όταν παρέλαβα το πακέτο του αγώνα και το μπλουζάκι του μαραθωνίου της Βοστώνης και αγόρασα το επίσημο μπουφάν του μαραθωνίου της Βοστώνης του 2001, ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο. Το πρωί της Δευτέρας 16 Απριλίου — Ημέρα των Πατριωτών στη Μασαχουσέτη — επιβιβάστηκα στο μετρό και σύντομα ένωσα τις δυνάμεις μου με 15.605 άλλους δρομείς που επιβιβάστηκαν στα λεωφορεία για να ξεκινήσουν το ταξίδι προς την ύπαιθρο, όπου θα ξεκινούσε ο αγώνας. Στο χωριό των αθλητών, ξεκουραστήκαμε και περιμέναμε. Ελικόπτερα βουίζαν πάνω από τα κεφάλια μας, αεροπλάνα έσερναν διαφημιστικές αφίσες, δύο F-15 έκαναν δύο περάσματα. Οι τηλεοπτικές οθόνες έδειχναν τι συνέβαινε σε διάφορα σημεία κατά μήκος της διαδρομής των 26,219 μιλίων. Κάθε τόσο έβλεπα τηλεοπτικές κάμερες και η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη ενθουσιασμό. Για να χωρέσουν οι χιλιάδες συμμετέχοντες, οι δρομείς τοποθετήθηκαν σε «στάβλους» των 1.000 δρομέων ο καθένας, παραταγμένοι σε σειρές, με τους πιο γρήγορους δρομείς να βρίσκονται πιο κοντά στη γραμμή εκκίνησης. Ο αριθμός μου στον αγώνα ήταν 9259, που σήμαινε ότι βρισκόμουν στο 9ο στάβλο. Έξι λεπτά και δεκατρία δευτερόλεπτα μετά την «ώρα εκκίνησης», ξεκίνησε ο «χρόνος τσιπ» μου. Τότε ήταν που το ηλεκτρονικό τσιπ που ήταν δεμένο στο δεξί μου πόδι πέρασε τη γραμμή εκκίνησης, σηματοδοτώντας στο σύστημα ότι ο αριθμός 9259 είχε ξεκινήσει τον αγώνα του.

Τα πρώτα δύο μίλια ήταν αρκετά συμφόρτωτα, αλλά από το τρίτο μίλι και μετά, μπορέσαμε να τρέξουμε ανεμπόδιστα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι θα υπήρχαν τόσα πολλά πράγματα που θα με ενθάρρυναν στις ανηφόρες και τις κατηφόρες και κατά τη διάρκεια των μιλίων. Οι συνεχείς επευφημίες των περίπου 500.000 θεατών που εκτείνονταν σε μήκος 26 μιλίων, οι κάμερες, οι μπάντες, τα παιδιά και οι ενήλικες στα σημεία ανεφοδιασμού με νερό ήταν όλα μέρος της ιστορίας. Σε αυτά προστέθηκε η πολύχρωμη ποικιλία των ενδυμάτων των δρομέων και οι περιστασιακές επευφημίες όταν κάποιος θεατής αναγνώριζε τη στολή στίβου του Πανεπιστημίου Oral Roberts (ORU). Επίσης, η Char και οι φίλοι μας από τη Βοστώνη με ενθάρρυναν στα 9, 19 και 25 μίλια. Οι φωνές των φοιτητριών του Wellesley College στη μέση του αγώνα και οι ενθουσιώδεις πλήθη που είχαν μαζευτεί στα τελευταία δύο μίλια συνέβαλαν στη δημιουργία μιας διαρκούς ευφορίας, μιας έντονης συγκίνησης και μιας συναρπαστικής εμπειρίας. Αυτό έκανε πιο ανεκτό τον πόνο στα πόδια, στο στήθος και στα χέρια μου που συνοδεύει τους μαραθώνιους.

Έχω παίξει σε αγώνες μπάσκετ στο κολέγιο, όπου υπήρχαν στιγμές με τέτοιου είδους συναισθήματα και κίνητρα. Την ημέρα του γάμου μας, ήμουν ενθουσιασμένος όλη την ημέρα και έβαλα δάκρυα χαράς όταν η Char περπάτησε στο διάδρομο με το χέρι του αδελφού της, John. Ήμουν συγκινημένος στην πρώτη μου αποφοίτηση από το μεταπτυχιακό και στις δύο τελετές αποφοίτησης των γιων μας από την Ακαδημία της Πολεμικής Αεροπορίας και το ORU. Μετά τη νηστεία που περιγράφω στα κεφάλαια 5 και 6 αυτού του βιβλίου, είχα αρκετές εμπειρίες βαθιάς χαράς και έντονων, οικείων συνομιλιών με τον Θεό. Ωστόσο, δεν ήξερα ότι ένας απλός αγώνας δρόμου μπορούσε να προσφέρει τέτοια συγκίνηση και χαρά σε αυτή τη ζωή.

Πώς μπορεί ένας αγώνας να προκαλέσει κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο; Δεκαοκτώ μήνες νωρίτερα είχα θέσει στον εαυτό μου μια πρόκληση, είχα προπονήσει και πειθαρχήσει το σώμα μου, και τώρα την κατακτούσα. Όταν ήμουν πέντε και έξι ετών, ξάπλωνα στο κρεβάτι ανίκανος να κουνηθώ λόγω ρευματικού πυρετού. Τότε, 50 χρόνια αργότερα, σε ηλικία 56 ετών, μαζί με περισσότερους από 15.000 από τους καλύτερους δρομείς του κόσμου, έτρεξα τα χιλιόμετρα, ανέβηκα τους λόφους, αντιμετώπισα τους ανέμους και έζησα τις συγκινήσεις του μαραθωνίου της Βοστώνης.

Κατανοώ επίσης καλύτερα το Εβραίους 12:1. «... Επειδή είμαστε περιτριγυρισμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας αποτινάξουμε κάθε βάρος που μας εμποδίζει... και ας τρέξουμε με επιμονή τον αγώνα που μας έχει οριστεί». Θα έρθει η μέρα που ο Θεός θα μας φέρει «στην ένδοξη παρουσία Του με δυνατές φωνές αιώνιας χαράς» (Ιούδας 24, Living Bible). Αυτές οι αλήθειες μου δίνουν έναν καλό λόγο να θέλω να τρέξω καλά τον μαραθώνιο του Θεού μαζί σας — τα διακύβευμα είναι μεγαλύτερα και το έπαθλο πιο διαρκές. Έχετε τη δύναμη να με ενθαρρύνετε και εγώ έχω τη δυνατότητα να κάνω το ίδιο για εσάς.

Αν το πλήθος στο Βοστώνη έχει τη δυνατότητα να ενθαρρύνει, τότε σίγουρα αξίζει ο καθένας από εμάς να αφιερώσει χρόνο και σκέψη για να «... ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και να οικοδομούμε ο ένας τον άλλον» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:11). Η ενθάρρυνση που λαμβάνουμε από τους άλλους ενώ τρέχουμε σε έναν μαραθώνιο είναι αυτό που κάνει τους μαραθώνιους τόσο διασκεδαστικούς σε σύγκριση με τη δουλειά των μακρών και μοναχικών προπονήσεων. «Μπράβο, αγόρι μου! Συνέχισε την καλή δουλειά! Φαίνεσαι μια χαρά! Κράτα το ρυθμό! Τελείωσε δυνατά! Σχεδόν έφτασες! Μπορείς να τα καταφέρεις!» Αυτά είναι τα λόγια που ακούω από το πλήθος και τους δρομείς στους μαραθώνιους. Ταιριάζουν και στον μαραθώνιο του Θεού. Σας προσκαλώ να συμμετάσχετε μαζί μου σε αυτή τη μελέτη, ώστε να σας ενθαρρύνει μέσω του Λόγου του Θεού να δημιουργήσετε συνήθειες που θα σας επιτρέψουν να τρέξετε αποτελεσματικά τον πνευματικό σας αγώνα και να τερματίσετε καλά. Μπορείτε να τα καταφέρετε!

Η γενιά μας δεν είναι παρά ένα μέρος ενός μεγάλου και μερικές φορές στοχαστικού αγώνα. Σοφοί άνδρες και γυναίκες έχουν προηγηθεί και μπορούμε να μάθουμε πολλά από τα γραπτά τους. Όπως λέει ο C. S. Lewis στο God in the Dock, «Κάθε εποχή έχει τη δική της οπτική. Είναι ιδιαίτερα καλή στο να βλέπει ορισμένες αλήθειες και ιδιαίτερα επιρρεπής στο να κάνει ορισμένα λάθη. Επομένως, όλοι χρειαζόμαστε τα βιβλία που θα διορθώσουν τα χαρακτηριστικά λάθη της δικής μας εποχής. Και αυτό σημαίνει τα παλιά βιβλία». Αυτή η αρχή ισχύει και διαπολιτισμικά. Είμαστε μέλη μιας πολυπολιτισμικής παγκόσμιας οικογένειας και μπορούμε να μάθουμε πολλά από τους άλλους. Το να ζεις στο εξωτερικό, όπου πέρασα τα περισσότερα χρόνια της ενήλικης ζωής μου, είναι ένας τρόπος να απελευθερωθείς από τις στενές προοπτικές της δικής σου κουλτούρας. Έμαθα από Καναδούς, Κορεάτες και Κινέζους κατά τη διάρκεια των 23 χρόνων που έζησα στις χώρες τους. Όπως και οι άνθρωποι άλλων γενεών, οι άνθρωποι άλλων πολιτισμών εξακολουθούν να κάνουν λάθη, αλλά όχι τα ίδια. Το να δοκιμάζω τις ιδέες μου σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα μου δίνει μια ευρύτερη ποικιλία ιδεών από τις οποίες μπορώ να επιλέξω. Με αναγκάζει να σκεφτώ πέρα από τον πολιτισμό στον οποίο ζω, προς ένα σοφότερο σύστημα αξιών. Οι συνήθειες που θα μελετήσουμε μαζί εδώ είναι διαπολιτισμικές — ένα βιβλικό σύστημα αξιών. Σας προσκαλώ να εξερευνήσετε μαζί μου τη χριστιανική αλήθεια, χωρίς να δεσμεύεστε από καμία από τις πολλές κουλτούρες του κόσμου.

Τόσο οι Κορεάτες όσο και οι Κινέζοι έχουν ένα παροιμία για ένα βάτραχο στο πηγάδι — το βάτραχο νομίζει ότι όλος ο κόσμος είναι όπως το πηγάδι του. Όλοι μας είμαστε βατράχια σε ένα πηγάδι, μέχρι να μας επηρεάσουν ιδέες, αξίες και εμπειρίες από έξω. Οι συνήθειες που εξετάζονται σε αυτή τη μελέτη δεν είναι καινούργιες, όπως θα επιβεβαιώσετε αν ρίξετε μια ματιά στον πίνακα περιεχομένων, αλλά η προσέγγισή τους είναι μια νέα οπτική για τις διαχρονικές βιβλικές αξίες.

Πολλές από αυτές τις βιβλικές ιδέες τις πήρα από άλλους. Είμαι ευγνώμων στους καθηγητές, τους συγγραφείς και τους ομιλητές σεμινάριων. Όπου είναι δυνατόν, σας δίνω την πηγή μου. Ελπίζω οι δάσκαλοί μου να συμφωνήσουν με τη χρήση των ιδεών τους. Με εξαίρεση τη σύζυγό μου, Char, τους γιους μας, Dan και Joel, και τους καθηγητές και συγγραφείς που αναφέρονται, τα ονόματα σε αυτή τη μελέτη είναι φανταστικά. Στις προσωπικές ιστορίες που χρησιμοποιούνται για να επεξηγήσουν τις βιβλικές ιδέες, ο σκοπός μου είναι να δείξω πώς μπορούμε να μάθουμε βιβλικές αρχές από τις εμπειρίες της δικής μας ζωής, όχι να επισημάνω τις ελλείψεις των άλλων.

Κάθε αναγνώστης είναι μοναδικός. Ορισμένες συνήθειες μπορεί να σας ενδιαφέρουν περισσότερο από άλλες. Υπάρχει εξέλιξη από την αρχή έως το τέλος και συνέχεια μεταξύ των κεφαλαίων. Ωστόσο, αν προτιμάτε, μπορείτε να επιλέξετε μόνο τα μέρη που σας ενδιαφέρουν περισσότερο. Οι περισσότεροι αναγνώστες, ωστόσο, θα θέλουν να ξεκινήσουν από το πρώτο κεφάλαιο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον συνοδευτικό τόμο, τον Οδηγό Μελέτης της Βίβλου «Συνήθειες των Ιδιαίτερα Αποτελεσματικών Χριστιανών», καθώς διαβάζετε κάθε κεφάλαιο, αν θέλετε να αναπτύξετε τη δική σας εφαρμογή. Καθώς γυρίζετε αυτή τη σελίδα και αρχίζετε να διαβάζετε, θα αυξήσετε την ανάπτυξή σας στις συνήθειες των ιδιαίτερα αποτελεσματικών χριστιανών.